Zbuntowana

Autor: Veronica Roth
Wydawnictwo: Amber
Ilość stron: 368
Okładka: miękka
Rok wydania: 2012
Seria: Niezgodna

Po obejrzeniu ekranizacji "Niezgodnej" stwierdziłam,że zanim oglądnę film przeczytam książkę żeby tego i owego nie zabrakło w filmie.Co do tej części mam jakieś mieszane uczucia fakt szybko się czyta, mnie zajęło to 3 wieczory ale WOW nie było tylko jako tako.

Po pierwszej części tutaj spodziewałam się dobrej kontynuacji bo jakby nie było zapowiadało się całkiem całkiem i klops. Tris od początku do końca działała mi na nerwy to ciągłe użalanie się nad sobą, ciągle "zabiłam Willa" na zmianę z  "chcę umrzeć" i tak w kółko co chwila aż do znudzenia. Nawet uczucie między Tris i Cztery jakby zabrakło jej pomysłu na związek więc co chwila pretensje o brak zaufania, jakieś fochy, pretensje no ale cóż w końcu są małolatami. Ona 16 on 18 lat więc ok może i zachowania adekwatne do wieku choć sądząc po przejściach mogłoby się wydawać, że są bardziej dojrzalsi.Może i nie jestem nastolatką ale kurde no jak można tak schrzanić dobrze zapowiadający się po pierwszym tomie drugi :(.  Z Tris autorka mam wrażenie zrobiła męczennicę tylko to jakoś do niej nie bardzo pasowało. W ogóle czytając miałam wrażenie, że autorka nie bardzo wie jak ma wszystko kontynuować i wątek ciągnął się i ciągnął.  W tym tomie poznajemy trochę bliżej pobocznych bohaterów czasem mam wrażenie, że są bardziej interesujący niż ciągle użalająca się nad sobą Tris.

Poznajemy również historię rodziny Tobiasa no i tu należy się plus za to bo dowiadujemy się ciekawych i nowych tajemnic, które skrywał Cztery. 

W sumie dość mocno zastanawiam się nad przeczytaniem 3 części i nadal nie rozumiem jak można w ogóle porównywać tą trylogię z "Igrzyskami Śmierci" bo po tym tomie to jest pozamiatane.

Książka bierze udział w wyzwaniu:

Odnajdź w sobie dziecko III (książka, której bohaterem jest dziewczynka w wieku szkolnym)

Czytam opasłe tomiska

Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (2,2 cm razem 33,3 cm)

Gra w kolory

Stronnicowe wyzwanie