Wydawnictwo: ART Egmont
Ilość stron:112
Okładka: twarda
Rok wydania: 2017
W nasze ręce wpadła klasyka literatury niemieckiej, która jest jedna z najbardziej kontrowersyjnych książek wszechczasów. Patrząc na tekst można czasem zastanawiać się czy się śmiać czy płakać ( tutaj obstawiam dorosłych), dziewczyny nie bardzo były zachwycone bo zwyczajnie się bały. Teraz gdy widzą okładkę to od razu mówią, że nie chcą słuchać tych bajek. Dla mnie jest to niezła rozrywka zwłaszcza, że absurd w tych opowiadaniach sięga zenitu. Autor w swoim świecie uznaje nieposłuszeństwo za największe przewinienie a tylko posłuszeństwo gwarantuje właściwy rozwój i przygotowuje do dorosłego życia. Opisane w niektórych historiach przewinienia są tak nieadekwatne do kary, że uczucie grozy które chciał osiągnąć autor czasem nie działa. Starszy odbiorca czytając będzie zanosił się śmiechem i zachodził w głowę co autor miał na myśli a młodszy mimo, iż wie że to jest niemożliwe to i tak może się ciut przestraszyć i zastanowić dwa razy nim np. zacznie się bawić zapałkami.
A czego się dowiemy z tej książki? Między innymi tego, że bawiąc się zapałkami można spłonąć żywcem ( tutaj akurat przekaz mocny się przydaje). Poznając historię Konrada, co obgryzał paznokcie dowiemy się, że odpowiednią karą za to jest obcięcie rąk, no tutaj absurd osiągnął szczyty ;). Tak więc sięgając po tę pozycję gwarantowany śmiech przez łzy z powodu ilości absurdów i satyry, która wycieka z każdej strony.
Za książkę dziękujemy Wydawnictwu Egmont
Wcale nie dziwię się, że ta pozycja jest tak bardzo kontrowersyjna.
OdpowiedzUsuń